-Hala, insanların zaman zaman yanlış yapabildiklerini bilirdim ama Allah'ın hata yapacağını bilmezdim. Allah da hata yaparmış....
Yakın bir tanıdığımızın ne yazık ki günümüzün illet hastalığı olan kansere yenik düşmesinden sonra çok sevgili yeğenimin sözleri nedeniyle 3 gün kendime gelemedim.
Çok netti aslında... Erken gelen bir ölüm var ve Allah hata yapmış olmalı diyor.
Ölüm simsiyahtır. Karanlıktır, soğuktur, acıdır. Kelimeler anlatamaz onu. Yokluktur, boşluktur, özlemdir,isyandır,çaresizliktir, korkudur.
Önceleri anlamsız gelirdi bana bu söz. "Hayat devam falan etmiyor sen ne dediğinin farkında mısın?" diye çıkışmak, bağırmak gelirdi içimden. Hayat Onsuz devam falan etmezdi,edemezdi. Düşüncesi bile korkuturdu.
Ama hayat gerçekten devam ediyor hemde koskocaman bir boşlukla.
Kızardım yaşlıları gördüğümde. Çünkü erken ölenler vardı; Allah'ın hata yaptığı...
Yaşlı birileri öldüğünde o kadar da üzülmezdim. Yaşanmışlıkları fazlaydı ne de olsa. Çocuklarının mutluluklarında, üzüntülerinde yanlarında olabilmişlerdi. Sıralı ölüm versin Allah derdim. Ama orada da yanılmışım. Genç yada yaşlı fark etmiyormuş çünkü. Sevdiğin biri ile vedalaşmak hiçbir zaman kolay olmuyormuş. Bunu da öğrendim. Yani ölüm hiçbir zaman kolay değil.
Bir gün annesini yeni kaybetmiş bir arkadaşım ne kadar sürede geçiyor bu acı dedi.
"Geçmiyor" dedim. Ama kabuk bağlıyor...
Zaman ilginç bir kavram. Acı ve yokluk hep içinde bir sızı olarak kalıyor. İçin cız ediyor, gün içinde belki 15 belki 20 defa kabuk kanıyor.
Ama alışıyorsun çünkü alışamamak gibi lüksün olamıyor.
"Yokluk" duygusu çok ağır. Ne mezuniyetini yaşıyorsun dolu dolu ne de düğününü. Hiçbir günün tam olamıyor ki özel günlerin tam olsun.
Özlem duygusu nefesini kesiyor bazen. Ama çaresizlikle buluşuyor.
Evet hayat devam ediyor etmesine ama nasıl ettiğini gel de bu acıyı yaşayanlara sor.
Bu yazı Allah'ın hata yaptıklarına gelsin...
Not: Bence yeğenim bir bilge...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder