Acemi blogger iş başında;)

Bembeyaz bir sayfa duruyor önümde... Kağıttan kalemden çok farklı, yepyeni bir dünya duruyor aslında önümde, parmaklarımın ucunda. Neden daha önce yazmadım diyorum kendime. Cevabını bulamıyorum. Yazmayı kendimi bildim bileli sevmişimdir halbuki.

Hani sorarlar ya en büyük hayalin ne diye, ben içten içe kimseye söyleme cesareti bulamasam da günün birinde kitabımı yazmayı, hatta mümkünse yazar olmayı düşlerim hep. Kitap tanıtım günlerimin olacağını, insanların benim kitabımı almak için kuyruğa girdiği günleri düşlerim. Belki komik geliyor kulağa belki de değil. Hayat bu hiçbir zaman ne olacağı belli olmaz.
Ben buna inanıyorum. Hayatta ne olacağı hiçbir zaman belli değil. Günümü doya doya, dolu dolu geçirmeyi seviyorum.                                                                            

Ben eğlenmeyi seviyorum. Arkadaşlarımla, ailemle sevdiklerimle vakit geçirmeyi, hoş sohbetleri seviyorum.
Yeri geldiğinde deli gibi dans etmeyi, yeri geldiğinde deli gibi ağlamayı seviyorum. Bazen öyle bazen böyle olmayı seviyorum. Duyguları maksimum yaşamayı seviyorum. Ataol Behramoğlu'nun dediği gibi;

Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, 
bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey,hayata sunulmuş bir armağandır

Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana

Hayat kısa. Hem de tahmin ettiğimizden çok ama çok daha kısa. Neden hayatı büyük yaşamayalım ki?

Bundan böyle bende hayatı paylaşmak üzere buradayım.

Görüşmek üzere...ve Merhaba:)