Çok sevdiğim bir ablamla kitaplarımızı paylaşırız.
En son ona Canan Tan'ın "Eroinle dans"adlı kitabını önermiştim. Kitabın ana karakteri(Eylül) kitabın isminden de belli olduğu gibi üniversite arkadaşlarının etkisiyle eroine başlıyor.Çok iyi bir ailenin kızı, ülkenin en iyi üniversitesini kazanmış ama gel-gör ki şeytana uymuş.
http://www.canantan.com/
Bahsettiğim ablam bir gün geldi, kitabı masama bıraktı ve "Eylül İzmir'e, ailesinin yanına geldi! Ben daha fazla okumaya devam edemem.Şuan biliyorum ki O güvende , ailesi ona iyi bakar.Ben kitabı burada bitiyorum."dedi.
O kadar çok güldüm ki inanamadım gerçekten.
Yapma-etme bu sadece bir roman, gerçek değil! dediysem de başaramadım. Kitabı bıraktı yüreği kaldıramaz diye.
Sonra düşündüm hayat keşke böyle olabilse.İstemediğimiz an bırakabilsek hikayemizi. Mutlu olduğumuz o an orada kalabilsek, durdurabilsek anı.
Üzüldüğümüz endişe duyduğumuz an ise kapatsak gözlerimizi ve açtığımızda her şey geçse....
Bu kadar naif,iyi niyetli ve güzel yüreklerin çevremde olduğu için çok mutluyum gerçekten.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder