Taslaklarıma bir sürü yazı kaydedip hiçbirini paylaşmadığımı düşündüm. Halbuki yazacak ne çok konu, söylenecek ne kadar söz var.
Son zamanlarda ülkemiz adına yaşanan kabus dolu günlere ne denir? Bilemiyorum. Duygularımız o kadar karışık ki.
Ülkemizde gün geçmiyor ki kötü bir haber duymayalım. İnsan acıya alışır mı? Biz alıştık.
Kadın ölümleri, cinayetler, tecavüzler, sapıklıklar,bombalar, patlamalar, gazetecileri dövmeler, sansürler, masumların hapiste yatması, suçluların paraları kaçırarak rahatça yaşamaları, olaylar olaylar!!
Ankara'da büyük bir facia yaşandı. Ankara'da yaşanan saldırı ülkemizin herhangi bir bölgesinde de yaşanabilirdi. O patlamayı birebir yaşamadım. Saldırı anını yaşayan herkes o kadar yabancı ama bir o kadar da tanıdık.
İdeolojisi ne olursa olsun, kimliği ne olursa olsun; Bir insan barış halayı çekerken ölmemeli.
Bu millet üzgün. Bu millet refah düzeyinden çok uzak bir hayat yaşıyor.
İnsanlık adına utanç duyuyorum.
En kötüsü de insanlığımızdan ne kadar uzaklaştığımızı hesap etmeden hayatlarımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz...
Her gün eksilerek!
Her gün eksilerek!
